Σχέση εξ αποστάσεως, λόγω καραντίνας; Πώς συνεχίζει ο έρωτας να εξελίσσεται;

Σχέση εξ αποστάσεως, λόγω καραντίνας; Πώς συνεχίζει ο έρωτας να εξελίσσεται;

Η κοινωνική απομόνωση έχει επιβάλει σε πολλούς από εμάς να περάσουμε την καραντίνα, μακριά από το έτερον μας ήμισυ.
Είτε για λόγους προστασίας, είτε για εργασιακούς και οικονομικούς λόγους, είτε εξ αιτίας των περιορισμένων μετακινήσεων, πολλοί αναγκάστηκαν να αποχωριστούν τον/την σύντροφο τους, εν μέσω μιας ιδιαίτερης συνθήκης • μιας συνθήκης φόβου, ψυχικής κόπωσης, ανασφάλειας, υπαρξιακής μοναξιάς.
Ποια είναι τα μυστικά, για να αντέξουμε την καραντίνα, ακόμη και χώρια, και να παραμείνει η σχέση μας γερά θεμελιωμένη και ζωντανή;

Το μοίρασμα, η έκφραση και η επικοινωνία.
Είναι πολύ σημαντικό να νιώθω πως έχω τη δυνατότητα να μιλάω με τον/την σύντροφο μου, για τα όσα με απασχολούν. Αυτήν την περίοδο, συμβαίνουν μέσα μου έντονες συναισθηματικές αλλαγές. Το ίδιο συμβαίνει και στον άνθρωπο μου. Αυτό που χρειάζεται, είναι να αντέχουμε να μιλάμε και για αρνητικά συναισθήματα, και για ανασφάλειες, και για σκουρόχρωμες σκέψεις, χωρίς αυτό να σημαίνει καταστροφή της σχέσης μας. Χρειάζεται να αντέχουμε να είμαστε ολόκληρος ο εαυτός μας και όχι μόνο το ευχάριστό μας κομμάτι. Αντίστοιχα, να επιτρέπουμε και στον απέναντι να είναι ολόκληρος ο εαυτός του. Η έκφραση με τη χρήση συναισθηματικής γλώσσας, είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνω τη σχέση μου να ριζώνει πιο βαθειά και να ανθίσει ουσιαστικά.

Η διατήρηση των ορίων και ο σεβασμός στον τρόπο που ο κάθε σύντροφος επιλέγει να διάγει την καραντίνα.
Ήμουν συνηθισμένη να κάνω πολλά πράγματα μαζί του και τώρα βλέπω να επιλέγει να περάσει τον χρόνο του με τρόπους που εγώ δεν θα επέλεγα. Το ίδιο, ενδεχομένως, βλέπει και ο εκείνος/η σε εμένα.
Η καραντίνα είναι μια πρωτόγνωρη, εξαιρετικά ψυχοπιεστική συνθήκη, και ο τρόπος, που ο καθένας βρίσκει, για να τη διαχειριστεί, είναι μοναδικός και αξιόλογος. Επίσης, αποτελεί μια τέλεια ευκαιρία να κάνουμε δικά μας πράγματα, άσχετα με τη συντροφική σχέση, που μας είχαν λείψει, και τώρα μπορούμε να τα χορτάσουμε, αφού ούτως ή άλλως είμαστε μόνοι. Έτσι, γυρνώντας, ξαναβρισκόμαστε πιο φροντισμένοι και έτοιμοι να εμπλακούμε σε κοινές δραστηριότητες με τον/την σύντροφο μας. Ο σεβασμός στα όρια, στο χρόνο και στις επιθυμίες του συντρόφου μου, εν μέσω αυτής της θυελλώδους κατάστασης, είναι πραγματικά αναζωογονητικός.

Η συχνή επικοινωνία, που όμως δεν γίνεται καταναγκαστική και επιτρέπει τον απαραίτητο χώρο και χρόνο, ώστε να «λείψουμε» ο ένας στον άλλο.
Ευτυχώς, ζούμε στην εποχή που η άμεση, live, επικοινωνία είναι πολύ εύκολη. Το γεγονός αυτό μπορεί, εύκολα, να μας ρίξει στην παγίδα του να κρεμαστούμε από ένα τηλέφωνο ή μια κάμερα. Σκεφτείτε το εξής: πριν την καραντίνα, με ποια συχνότητα μιλούσατε; η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, θα αποτελέσει “οδηγό” για το πως διαμορφώνεται το δικό σας, μοναδικό στυλ επικοινωνίας. Φυσικά, και οι ανάγκες για επικοινωνία αυξάνονται, σε περιπτώσεις απόστασης, όμως η μαγική λέξη είναι η ισορροπία. Εξ άλλου το μυστήριο και “το μου έλειψες”, το “σε λαχταρώ” πάντα χρειάζονται για να αναζωπυρώνει το πάθος.

Θυμηθείτε πως ο κορονοϊός δεν είναι ικανός να μας στερήσει αυτά τα όμορφα και τρυφερά, που με κόπο έχουμε χτίσει. Και η σχέση είναι κτίσμα μας, είναι δημιούργημα μας, είναι επίτευγμα μας, είναι κοινός μας κόπος. Ας τον σεβαστούμε, με υπομονή και αγάπη!