Η σύγχρονη πραγματικότητα: τόσο λαμπερή, επιτυχημένη, όμορφη, σχεδόν αψεγάδιαστη. Όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα, εύκολα και άμεσα. Απαιτούνται δεξιότητες διαχείρισης χρόνου, ανοχή στη ματαίωση και ευελιξία, σε σημείο που, συχνά, γίνεται δύσκολο να συνδυάσουμε τα παραπάνω με επαρκή αυτοφροντίδα. Ζούμε στην εποχή που φαντάζει πανεύκολο να είναι κανείς υγιής και φροντισμένος, χάρη σε όλη την εξέλιξη και τα αγαθά που μας περιβάλλουν. Και όμως, η κατάκτηση όλων αυτών των αγαθών και το «κυνήγι» της εξέλιξης μπορούν να προκαλέσουν άγχος, ανησυχία, προβλήματα ύπνου, διατροφής και ψυχο-σωματικά προβλήματα. Μπορούν, με άλλα λόγια, να προκαλέσουν έκπτωση στη γενική λειτουργία του οργανισμού.
Που μπορώ να βρω λίγη ησυχία από τη βοή της συνεχούς προσπάθειας; Υπάρχουν άνθρωποι, πλαίσια, θεσμοί, όπου επιτρέπεται να υπάρχω, χωρίς να είμαι μια μηχανή παραγωγής επιτυχιών;
Η απάντηση βρίσκεται στο μαζί, στο «μεταξύ», στην ομάδα.
Η ομαδική ψυχοθεραπεία αποτελεί ένα πρόσφορο έδαφος, στο οποίο επεξεργάζομαι και ακουμπώ τα σημάδια που μου αφήνουν οι δυσκολίες που προαναφέραμε και ταυτόχρονα αποτελεί μία θεραπεία εξίσου δυναμική με την ατομική. Στο καθρέφτισμά μου, μέσα στο βίωμα των συν-θεραπευόμενών μου θα ανακαλύψω τρόπους να ηρεμώ το άγχος, να μην τρομάζω στην ήττα, να βάζω την υγεία μου πρώτα. Στο κλίμα αλληλοβοήθειας που θα ζήσω εντός της ομάδας, θα εμπεδώσω πως αξίζω να υπάρχω ακριβώς όπως είμαι, χωρίς υπερπροσπάθεια. Θα εστιάσω στο «εδώ και το τώρα» και θα εργαστώ με τον αντίκτυπο που έχει η συμπεριφορά μου, τα συναισθήματα και οι σκέψεις του στις παρούσες καταστάσεις ζωής, πάντα με απόλυτο σεβασμό και απουσία κριτικής.
Οι ομαδικές συναντήσεις μου προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία να μοιραστώ το άγχος, την ανησυχία, τις εσωτερικές συγκρούσεις μου σε ένα ασφαλές πλαίσιο κατανόησης και αποδοχής. Στο μοίρασμα της εμπειρίας μου με άλλους ανθρώπους βρίσκω την ευκαιρία να λάβω εποικοδομητική ανατροφοδότηση. Να συνδεθώ μέσα από την «αντανάκλαση» των λεγομένων και της συμπεριφοράς μου. Ακούγοντας άλλους ανθρώπους να αναστοχάζονται και να μοιράζονται ανοιχτά τις δυσκολίες τους, νιώθω βαθιά υπαρξιακή συνάντηση. Η ιστορία του καθενός διαφορετική, το βίωμα του καθενός διαφορετικό, όμως όλοι στο βαθος μας, στον πυρήνα μας, ταλαιπωρούμαστε από τα ίδια υπαρξιακά άγχη. Όλοι νιώθουμε κάποτε τρωτοί, ευάλωτοι ή μόνοι. Πλημμυριζόμαστε από την ίδια υπαρξιακή αγωνία. Η δύναμη της ομαδικής θεραπείας έγκειται ακριβώς στο να μοιράζομαι αυτήν την εμπειρία.
Μέσα από την ομάδα συνειδητοποιούμε ότι αυτό που βιώνουμε είναι κάτι κοινό σε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι έχουν παρόμοια προβλήματα. Το μοίρασμά της εμπειρίας και οι διεργασίες της ομάδας σε συνδυασμό με βιωματικές ασκήσεις με βοηθά να μαθαίνω να διαχειρίζομαι το άγχος και την ανησυχία, να βελτιώνω τον αντίκτυπο του φόβου, της αγωνίας και της ανησυχίας στην καθημερινή μου λειτουργικότητα, να παρατηρώ και να κατανοώ τις εσωτερικές συνιστώσες που διατηρούν το άγχος.
Η ομάδα αποτελεί ένα «φυτώριο» νέων συμπεριφορών, όπου μπορούν να ανθίσουν νέοι τρόποι αυτοδιαχείρισης του άγχους και ουσιαστικής σύνδεσης μέσα από την επαφή με τον εαυτό και τον άλλο στο εδώ και τώρα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ανέβεις το βουνό της καθημερινότητας. Η ομάδα είναι ένας από αυτούς.